11 oktober 2008

Mannen!

Hallo mensen,

Hier zit ik hoor! Eindelijk achter de computer!
Eerst tot 10.15 uur uitslapen en dan slaperig eten, waarna ik mijn moeder raar aan kijk omdat ze weer haar rare dansje doet. Lekker eten! Met z`n allen aan tafel omdat verder nog niemand heeft gegeten. Ik ruim natuurlijk alles netjes (en als enigste op). Mijn moeder zegt me dat ik snel naar boven moet om me zelf om te kleden. Maar toch nog even bedenken wat ik dan zal doen terwijl mijn moeder en mijn broertje boodschappen gaan doen. Ik ga nog even met een kop thee zitten kijken in de radiogids wat er s' avonds op de buis komt.
Daarna ga ik naar boven , met een big smile kijkend naar Erben die een onderbroek in zijn hand heeft. Hij kijkt me verbazend aan, alsof ik een masker op heb. Ik kom naar hem toe en vraag wat hij aan het doen is. Maar ik zie het al. Hij probeerd een kaartje uit zijn bjorn borg te knippen. Ik help hem. Daarna ga ik (nog in mijn pyama) even lezen in het boek waar ik een recensie over moet maken, oeps het loopt een beetje uit. Ik kan me er niet meer uit trekken het is zo spannend! Hoe lang heb ik daar gezeten? Ik weet het niet, en ik wil het ook niet weten. Ik ga met tegenzin en met een zucht naar de wasbak om me daar uitgebreid te wassen (wat ik normaal ook nooit doe).
Vlug schiet ik in mijn kleren en loop naar beneden. Daar is mijn moeder bezig met het boodschappenlijstje maken, ze haat boodschappen doen, en Jesper vind het geweldig (hij gaat altijd standaard mee). Ik ruim nog eventjes op wat er nog op de aanrecht staat. He he even rust, ik pak even een bakkie koffie. Even kletsen met mam over mijn nieuwe baantje bij de kaaskoning. Mam en Jesper zijn weg, boodschappen doen.
Mijn vader komt aangekleedt naar beneden (wat een wonder!), dat doet hij haast nooit. Het is ongeveer 13.00 uur. Mijn vader heeft slechte ogen en hij heeft nu zijn leesbril ongeveer 2 weken. Hij vond het tijd voor een nieuwe bril toen zijn oude brak ( die koste 0.89 euro!). Nu heeft hij een hele mooie blauwe en kleine bril van Taush, zo een die je op het puntje van je neus zet en die er dan al gauw afglijd. Mijn vader is echt gek en heeft daar gekeken bij de lenzen, het leek hem wel wat en wilde het proberen. Ik weet niet meer wanneer en hoe lang geleden het is dat hij er mee aan kwam zetten met het idee van lenzen maar mijn moeder vond het van het begin af aan al niks. Mijn vader kan niet eens goed met zijn eigen mobiel omgaan laat staan met lenzen. Mijn vader gaat er eerst eens lekker voor zitten, en gaat daarna eten, ondertussen ben ik druk bezig met al de rommel die weer gemaakt is. Ik voel me net een kamermeisje, maarja het moet hè en als ik er iemand blij mee maak!
Mijn vader eet nogal uit gebreid. Dus ga ik naar boven omdat ik niks te doen heb, Erben is boven weer aan het xboxen. Ik kijk hoe hij al de soepele (en minder soepele) moves maakt tijdens de Fifa world cup 2006. Het is Ivoorkust tegen Australië. Ik hoor dat hij in zichzelf praat (dat doet hij altijd) en dat merkt hij nooit. Ik ga nog even lezen voordat ik nog iets anders kan doen. Ik kijk diep in het boek wat voor me ligt. En in een keer heb ik weer zin om naar beneden te gaan.
En ja hoor daar ga ik weer, hopend dat mam en Jesper er weer zijn, maar nee. Daarin tegen zit mijn vader weer eens te klooien met zijn lenzen, die hij voor proef er in wil hebben. Hij probeerd het wel 10 keer en het lukt hem nog steeds niet, arme pap. Hij vraagt mij om te helpen. Nou weet ik wel hoe je zo iets in doet maar het lukt mij ook niet (ik heb zijn lenzen er vaker in proberen te krijgen). Het lukt weer niet voor de zoveelste keer. Ik zeg hem maar dat het niet gaat lukken, het is maar een keer bijna gelukt. We stoppen daarmee, ik denk dat dat toch wel zo verstandig is.
Ik had mam nog beloofd te stofzuigen na de troep van gisteravond. Ik was er nog niet aan toe gekomen dus daarom doe ik het nou maar. Alle kussen mooi opgeschud en gestofzuigd, radio aan, lekker gezellig. Ook het tapijt is gestofzuigd. Ben ik lekker bezig, komen mam en Jesper onverwacht binnen. Erben en ik moeten meehelpen, de boodschappen binnen te halen. Ik ga nog even door met stofzuigen voor dat ik de drempel van de voordeur overstap. Ik zie nu pas dat de overburen druk aan het inpakken zijn voor hun vakantie in de beekse bergen. We gaan er allemaal gezellig bij staan, en laten ongezien de voordeur open. Zelfs pap komt er bij staan. Erben is druk in de weer met de boodschappen binnen brengen, zodat hij weer snel kan gaan xboxen. Ik help ook snel mee, zodat ik weer kan gaan stofzuigen. Maar wat ik zie! Dat kan ik niet geloven. Heel de kamer staat vol met boodschappen, en daar ben ik met de stofzuiger niet eens geweest! Ondertussen zijn we allemaal weer binnen en is Erben naar boven geschoten.
Ik beloon mezelf met nog een kopje koffie. En ga aan tafel zitten. De tijd schiet voorbij, en we moeten het eten alweer klaar maken. We hebben geluk, er zijn nog restjes van gister. Mam en pap pakken de nasi, ik maak voor Jesper en Erben tosti's klaar. Ik zelf twijfel nog maar pak uiteindelijk de nasi misschien daarna nog wel een tosti. Maar het mag niet baten, Jesper en Erben denken dat ik een restaurant ben en laten mij zeggen dat ik niet alles voor hun doe. Ik pak nog 2 boterhammen zonder er iets op. En ga bij de tv zitten. Is mam al naar haar werk? Ik weet het niet meer. Maar ik weet wel dat we de tafel af moeten ruimen. Daarna pak ik een appel en zak ik weer in de stoel. Ik hoor en zie dat de kwalificatiewedstrijd Nederland - Ijsland op de tv is.

Wat een gepraat voordat de wedstrijd begint! Jesper en Erben zitten nog steeds met hun gezichten tegen het computer scherm gedrukt. Ik zeg voor de 5e keer dat ik ook nog achter de computer wil. Eindelijk begint de wedstrijd! En kan ik achter de pc. Ik pak nog even mijn vestje omdat ik het koud heb en mijn Ipod en mijn mobieltje. Terwijl ik deze lange blog schrijf hoor ik op de achtergrond het lied Viva Hollandia en dat er 1 doelpunt is gemaakt. Er wordt gejuichd en er wordt aaw geroepen. Het is nu ongeveer een kwartier geleden dat de wedstrijd afgelopen is, of is het een half uur geleden? Het is 2-0 geworden. En Jesper is nu in slaap gevallen. Wat een mannen ze roepen ho! ha! Als er iets spannends gebeurt. Ik begrijp er niks van. Wat vinden ze er leuk aan om voetbal te kijken? En dit is pas een kwalificatiewedstrijd!

Het was me een dagje. Zowel het schrijven van deze blog als de dag zelf was vermoeiend



Groetjes Karlijn...

Mmm


Even denken hoor

Grow Your Own Drugs

Als je van tuinieren en zelf middeltjes maken houdt dan is dit echt iets voor je. Ik hou van de eenvoud van al de remedies. Ik vind het o...