Lentekriebels

Het is 3 maart, de eerste dag van het jaar dat ik op de fiets zonder handschoenen aan fiets! Het is een wonder en onderweg naar huis zie ik al op een bord dat het 14 graden is. Ik ben zelf een enorme koukleum maar heb mezelf verzekerd dat het beter weer zou worden. Mijn winterjas heb ik aan mijn moeder gegeven zodat die uitgewassen kan worden en ik heb mijn zomerjas met een vestje er onder aan. Heerlijk. Ik ben zo blij dat het wat warmer is.
Warmere lucht dan voorheen waait in mijn gezicht en ik doe mijn ogen even dicht. Net als ze dicht doe kom ik langs de straat met veel cafetaria's. De warme lucht vermengd zich met de geur van pizza en friet. O wat heb ik toch een honger!
Ik kan niet stoppen met glimlachen, de lente komt er aan! Een jongen die ik tegemoet kom kijkt me raar en beangstigend aan. En de volgende is ook al niet zo vrolijk. Kom op! Het word warmer, wees blij!
Ik ben zo gek dat ik mijn jas helemaal open wil doen. Toch wacht ik maar even tot het grote grut aan auto's en fietsers voorbij is. Dadelijk denken ze nog dat ik een striptease op de fiets maak.
Ik ben bijna thuis, langs de fontein, de kerk en de kleine rotonde. Overal zie ik bloemstengels boven de grond uitschieten, hier en daar zijn er al bloemen open.
Bij de laatste bocht bij het inrijden van de wijk waar ik woon begint U2 te zingen en tegerlijkertijd zie ik een narcis die al openstaat.

Geweldig, wat hou ik toch van dit seizoen :)